ABRACADABRA 1992

1992
Vintage prints(VP)
Printed on Agfa Portriga Rapid(APR)
Sepia tinted(APRS) ed5 50x60cm
A few printed on Kodak Ectalure paper(EC)
Hahnemuhle inkjet print 40x50cm ed15

ed3 paper size 40x50cm print 30x40cm

Met Karel FONTEYNE (°1950) presenteert ze een fotograaf die al een uitgebreide carrière achter de rug heeft.
Het waren vooral filmische ervaringen, gekoppeld aan en een reeds als kind ontwikkeld gevoel voor 'de andere dimensie' die hem aantrok in geuren en geluiden van het bos, die hem tot de fotografie brachten.

Films van Ingmar Bergman of Frederico Fellini, maar vooral het wonderlijke 'Fuglane' (de vogels) van Terjei Vesaas waren directe aanleidingen om zelf gevoelens in beelden uit te drukken.
Zijn denkwereld werd ook beïnvloed en bevestigd door (in hoofdzaak) Zuidamerikaanse auteurs, met begrijpelijkerwijze de ontzettend bevreemdende wereld van Borges, maar ook Pablo Neruda, Gabriel Garcia Marquez, e.a.
Zelfs stripverhalen als Nero of Suske en Wiske boden aanvankelijk antwoorden op existentiële vragen.

Reeds vroeg werd hij als fotograaf opgemerkt door Karel Geirlandt en Flor Bex, pioniers in het Belgische actuele kunstveld, en kwam ook terecht in het internationale circuit van de artistieke fotografie.
Dat artistieke succes bood in die tijd nog niet meteen financiële zekerheid. Via fotografisch werk voor de beginnende Antwerpse modeontwerpers (o.a. Bikkembergs, Van Beirendonck, Van Noten,... ) vond hij zijn weg in de grotere, ook internationale wereld van de modefotografie. Van het een kwam het ander en dankzij enkele spraakmakende campagnes gingen voor Fonteyne alle deuren open. Met het boek 'Black earth' (1990) realiseerde hij een 'aardverschuiving' en creëerde een trend in de mode- en reclamewereld.

Maar op een bepaald ogenblik werd het hem allemaal te veel en trok hij zich terug op het eiland Menorca, waar hij een guesthouse opende en de tijd nam om opnieuw voor zichzelf te fotograferen.

Wie vandaag door Galerie De Buck loopt, krijgt een staalkaart uit het oeuvre van de periode tussen pakweg 1990 en 2005 voorgeschoteld, te beginnen met de grote werken 'Knee en Sitting' (1990) uit de serie Black earth.
Het is duidelijk dat Karel Fonteyne ook zijn klassiekers kent en er af en toe met bravoure naar refereert.
Neem nu 'Crying' (1990) uit de cyclus Blue Hotel, waarbij ik ontegensprekelijk de link leg met de iconische foto van Dorothea Lange (Migrantenmoeder, 1938).
Vlakbij hangt 'Trouser' (1990) uit dezelfde serie en helemaal achteraan het magistrale 'Trunk'.

De 'White boxes' met de kleine formaten putten uit verschillende reeksen. Zo fascineert me 'Flowerpots' (1992) uit de reeks Abracadabra of het stilleven met surrealistische inslag 'Franc-maçon' (1994) uit Shapes and things.
In een tafereel als 'Reader' (1992) leg je al snel de link met de surrealist bij uitstek, Marcel Mariën. Ook de fragmenten uit de reeks 'The Painter' roepen dat surrealistische gevoel op en doen me onvermijdelijk denken aan foto's die Magritte zelf ooit maakte.
De zin van Fonteyne voor 'de andere dimensie' is zeker niet vreemd aan deze 'surrealistische' verwijzingen.

Maar laten we vooral niet vergeten dat Karel Fonteyne kan bogen op een voldragen oeuvre, met zin voor 'klassieke' schoonheid en experimentele durf, waarin lijfelijkheid, speelsheid en emotie niet te negeren begrippen zijn.
www.galeriedebuck.be